حسین اعجوبه انساندور که شورافزادی انساندان حسین صدپاره قرآندی، که نورافزادی قرآندان حسینون جام عشقیندن اگر بیر جرعه نوش ائتسون ئوپرسن نیزه دن اما قاچارسان مکر شیطاندان حسینه گیدیگیم قاره، آغاردوب بختیمی گون تک کانه آلمیشام سبقت، مه و خورشید تاباندان اگر سلمان مسلماندی، نه زیبا دینیدور دینی روادور گر دئسم شاهیم، مسلماندور مسلماندان حسین قحطی غیرتده، چاتوب فریاد تاریخه بو نهضت کربلانون دی، خبر یوخ مصرو کنعاندان حسینون آدینی هرکس،ئورگدن سسلنه والله قالا مین

خنده هایم گریه هاییست که پیرم میکند میزند آتش به جانم سر به زیرم میکند من که دارایی ندارم،ثروتم این خنده هاست آنهم از بس روضه میداند فقیرم میکند چشم تارم، پای لنگم، شانه ی بی همدمم معضلاتیست که بیش از حد حقیرم میکند حالتی دارم که یک زندانی کنج قفس گربخواهد با دو چشمانش اسیرم میکند با چنین حالی ولیکن شاکرم از خالقم آنکه در آماج و سختیها دلیرم میکند اوست آن معبود یکتایی که با ستاری اش آبرویم را نمیریزد 《امیرم》میکند شاعر: امیر سلیمانی

عنوان مدح حضرت زینب سلام آلله علیها(آذری) افلاک مطبقده، تابنده قمر زینب بستان ولایتده ، عالیه شجر زینب صندوق نجابتده ، ارزنده گوهر زینب دنیا قالا بیریاندا، بیر یاندا اگر زینب دنیایه نیازیم یوخ،دنیایه دَگَر زینب طبعیمده گزن قمری،سرمستیدی کوکودن سایسیز سخنیم واردی شخصیت بانودن بیباکیدی حیدر تک،قورخمازدی هیاهودن تفکیک ائلمز عارف، یازینبی یاهودن زینب دئسه گر یاهو، آللّه دا دئیَر زینب امر ایلسه طوفانی، دریالری صاف ایلر هر خطبه ده شمشیر شیطانی غلاف ایلر زینب